دکتر عبدالعظیم کریمی
- عضو هیأت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش
- روان‌شناس و دانشیار دانشگاه
- هماهنگ‌کننده ملی (NRC) مطالعات بین‌المللی تیمز (TIMSS) و پرلز (PIRLS) و عضو انجمن بین‌المللی ارزشیابی پیشرفت آموزشی (IEA) از سال ۱۳۷۹ تا ۱۴۰۰
جلوه‌هایی از زندگی و اندیشه‌های عبدالعظیم کریمی
در ستایش تربیت نکردن
اندیشمندان معمولاً به چشم‌اندازهای متفاوت و «مطلوب» می‌اندیشند که مغایر با وضع موجود است؛ به همین سبب، خلاف جریان آب شنا می‌کنند و در برداشت اولیه و معمول، رفتار و افکارشان عجیب و غریب و حتی ناهنجار به نظر می‌رسد. دکتر عبدالعظیم کریمی از جمله چنین افرادی است. او با نگاهی غیرمتعارف و «خلاف آمد عادت» به تعلیم و تربیت می‌نگرد و با طرح گزاره‌های وارونه و متناقضی چون «تربیت آسیب‌زا»، «آموزش ندهیم»، «یاد نگیریم»، «تربیت نکنیم»، «دین‌دهی نکنیم»، «تغییر ندهیم»، «مدیریت نکنیم» و «خوشبخت نشویم»، نوعی آموزش علیه آموزش و «نظریه سلبی» را در تربیت مطرح میکند. چنین نظریه‌ای از عبدالعظیم کریمی شاید در نگاه اول نوعی انفعال و بی عملی را به ذهن متبادر سازد اما تجربه زیسته و عملی و ظرایف و دقایق نظری او، این برداشت را منتفی میکند. چنین نظریه‌ای صرفاً حاصل تأملات نظری و انتزاعی دکتر کریمی نیست بلکه از ترکیب عمل و اندیشه و سال‌ها تجربه زیسته او در حوزه علم و تربیت و به تعبیری، تجرید تجربه و به نوعی پراکسیس حاصل شده است و از مسئله‌شناسی دقیق وی از جامعه ایران حکایت دارد.
دریافت نسخه الکترونیکی (PDF)
«در ستایش تربیت نکردن» زندگی‌نامه دکتر عبدالعظیم کریمی
بخشی از رزومه دکتر عبدالعظیم کریمی
آخرین کتاب‌ها
یادگیری از طریق فراموشی و فراموشی از طریق یادگیری
این کتاب به اتکای یافته‌های روان‌کاوانه و آموزه‌های عارفانه، بخش عمده‌ای از انگاره‌ها و پیش‌فرض‌های ناهشیارانه ما را نسبت به دو مقوله مهم «یادگیری» و «فراموشی» آن‌چنان دچار فروپاشی و جاگردانی بنیادی میکند که با حیرتی تکان‌دهنده درمی‌یابیم که گویا تنها راه یادگیری پایدار چیزها، فراموش‌کردن عمیق آنها، و یگانه طریق فراموشی شدید چیزها، یادآوری عمیق آن‌هاست.
فرزندپروری از نگاهی دیگر (چگونه فرزندپروری نکنیم)
فرزندان ما، نه آنچه را که به زبان می‌آوریم، بلکه آنچه را که از بیان آن خودداری می کنیم، می شنوند؛ آنها نه از کردار نمایشی ما، بلکه از احوال وجودی و باور قلبی ما پیروی می‌کنند؛آنها نه به آنچه در نمود ظاهری ما، بلکه به آنچه در بود باطنی ما نهادینه شده‌است، اقتدا می‌کنند.
پاسخ‌های غیرعادی به پرسش‌های خیلی عادی
در این کتاب پرسش زا آنچه در قالب پاسخ های ابهام زا، بیان شده آبستن اندیشه های راز ورزانه است و اندیشه ورزی زنده و بالنده زمانی رخ می دهد که آدمی با همه وجود خویش درگیر موضوعی مبهم و «مسئله مندانه شود زیرا هوش و تفکر در موقعیت های نامعلوم و ناگشوده تحریک می شود.
نگاهی پساشناخت به رازدرمانی شفابخش
نقدنامه‌ای واگرا و نامتعارف، علیه روان‌درمانی‌های متعارف و عامه‌پسند که هنر والای درمان و راز ناگشوده آن را به تکنیک‌ها و ترفندهای تخدیرکننده فروکاسته‌اند. مخاطب این اثر آنچه را که تا کنون از روان‌شناسی زرد و روان‌درمانی بازاری آموخته است به یکباره می بازد تا از این باختن سازنده، هنر «رازدرمانیِ» شفابخش را شخصا کشف و خلق کند.
هونادرمانی
(زندگی به سبک فطری)
هونا درمانی به مثابه زندگی به سبک فطری، نوعی خودیابی رهایی بخش برای مستقر شدن در زمین وجودی خویش به قصد دست یابی به آرامش و تعادل پایدار برغم مواجهه با ناکامی ها و ناملایمات زندگی است، این تعادل پایدار زمانی رخ می دهد که آدمی از هر گونه تعادل جویی ناپایدار دوری گزیند.
غایت‌های وارونه، برداشت‌های ممنوعه
طرح گفتمانِ «غایت های وارونه ، برداشت های ممنوعه»، بهانه ایی برای واگشایی و رونمایی از نگاهی متفاوت به شیوه ای وارونه است تا آن چه در ساختار ذهن و اندیشه ما ،مانوس و معمول شده است از ریشه و بنیاد نامانوس و نامعمول بنماید.
چگونه ندانیم و نخواهیم (فضیلت ندانستن، نخواستن و نداشتن)
باید دانست که غایت علم، جهل است و غایت عقل، حیرت و غایت معرفت تسلیم است. شناخت هر چیز آزاد شدن از شناخت آن چیز است، و غایتِ داشتنِ هر چیز بخشیدن آن چیز است و غایتِ خواستن هر چیز نخواستن آن چیز است!
چیستان‌های رازگستر: فراسوی ذهن ناشناخته
این کتاب برای فهمیدن و قانع شدن و آرام شدن نیست بلکه برعکس، برای برهم زدن آرامش ذهنی و فروریختن نظم و انضباط فکری است تا با ذهن آشوبی دردناک، مخاطب اهل سلوک، اسب سرکش اندیشه را به فراسوی ذهن ناشناخته بتازاند.